امیلی دیکنسون

ترجمه رویا زنده بودی

من هیچ کس ام، تو کی هستی ؟

تو هم

مثل من

هیچ کسی؟

حالا_ دو تا از ماست

به کسی نگو!

تبعیدمان می کنند، می دانی که.


چه دلتنگ کننده، که کسی باشی

چه عمومی

مثل یک وزغ!

که تمام روز، نام ات را

در گوش باتلاقی بخوانی

که تحسین ات می کند...


 * چاپ شده در ماهنامه عروسک سخنگو، شماره 255-256