آن‌کس را که فریاد بلند، کَر کند، آوای نرم حقیقت چگونه در او اثر خواهد کرد؟

ـ خطبه‌ی ۴ نهج‌البلاغه، ترجمه‌ی مرحوم محمد دشتی

چون دانه‌ای در غربال

سخت آزمایش می‌شوید، چون دانه‌ای که در غربال ریزند، با غذایی که در دیگ گذارند! به هم خواهید ریخت، زیر و رو خواهید شد، تا آن که پایین به بالا، و بالا به پایین رود.

 

نهج البلاغه، بخشی از خطبه‌ی ۱۶، ترجمه‌ی مرحوم محمد دشتی

نام خود را با تو می‌گویم...

با همه‌چیز هست، نه این که هم‌نشین آنان باشد؛ و با همه‌ چیز فرق دارد نه این که از آنان جدا و بیگانه باشد. انجام دهنده‌ی همه‌ی کارهاست، بدون حرکت و ابزار و وسیله. بیناست حتی در آن هنگام که پدیده‌ای وجود نداشت، یگتانه و تنهاست، زیرا کسی نبوده تا با او اُنس گیرد و یا از فقدانش وحشت کند.

 

 بخشی از خطبه‌ی اول نهج‌البلاغه با ترجمه‌ی مرحوم محمد دشتی

و آن‌کس که تو را شادمان می‌کند، غمگین ساختنش سزاوار نیست.

ـ نهج‌البلاغه