1

حکایت بارانی بی امان است

این گونه که من

                    دوستت می دارم

شوریده وار و پریشان باریدن

بر خزه ها و خیزاب ها

به بیراهه و راه ها تاختن

بی تاب، بی قرار

دریایی جستن

و به سنگچین باغ بسته دری سر نهادن

و تو را به یاد اوردن

چون خونی در دل

که همواره

            فراموش می شود

حکایت بارانی بی قرار است

این گونه که من

                  دوستت می دارم.

2

چگونه به باد رفته ای

در توفان میان تهی

توفان خیالی

شکوفه بی بهارم!

3

مارمولک ترسان

به سر استینش

نم چشمانش را می گیرد

                      وقتی که تو دور می شوی

ستاره شامگاه

خاکستر سیگارش را

                        پس کوه ها می تکاند

                    و تو را یاد می کند

بهار خسته

بر نیمکت پارک ها نشسته

پاهایش را تاب می دهد

                        وقتی که تو نیستی

پرندگان خزانی

در برگ های کتابت می چرخند

و سر به میله های سطورش می کوبند

                         و تو را می جویند

تنها مرگ

دست بر دست می تکاند

و سکه هایش را

                  می شمرد.

4

باران خزانی بر بام

باد

اکنده اندوه

تکه های بهار را که در قلبم جا نهادی

کجا بگذارم

5

پرنده سرما زده، بر من فرود آی!

دانه گندمی

که در راهم گم کردی

در قلبم

خوشه کرد

6

جزایر و اقیانوس ها را در می نوردم

کنار تو می نشینم

بر مویت دست می کشم

با تو سخن می گویم

و بر می گردم

بی انکه مرا دیده باشی

حیرت مکن که پنجره باز است و عروسک هایت می خندند

7

باد

همه چیزی را

به هیئت خود در اورده

نگاه می کند

نگاه می کند

و به بی شکلی خود

حیران می ماند

8

از پس این روز های تلخ روزی هست

روزی که نمی دانی چگونه فرا می رسد

از کجا می اید

چگونه تو را می یابد

در ظلماتی چنین بی روزن

که نامت حتی

وانهاده تو را

              رفته است

9

بسیار جسته ام

تا خود را بیابم

ایستاده ام برابر اینه

بر پلک چپک دست می کشم

اینه ام

راست می نماید

 

*نت هایی برای بلبل چوبی، شمس لنگرودی، نشر سالی

خواندنی ها :

+پکيج نامربوط

+

+...

+فصل سی و پنج، اپیزود یک

+

تعلیق

+

بگذار ضعیفه‌ات باشم

+

خوشه

+

برای ثبت