حتی ریش‌سفیدان قبیله هم نیاز دارند که گاهی سرشان را روی شانه‌ی کسی بگذارند و اگرچه گریه نه، ولی اندوهشان را سبک‌تر کنند.

او که کوچک‌ بود و هزاران گناه و تجربه و اشتباه کم داشت، به قدرت شانه‌هایش فکر می‌کرد. شانه‌هایی که حتم داشت یک ریش‌سفید را از غم‌هابش کمی دورتر می‌کند.