غذا خوردن گریس را دوست داشتم.
غذا خوردن گریس را دوست داشتم چون شاعرانه غذا می‌خورد.
منظورم این است که...
خب...
تا به حال ندیده بودم کسی شاعرانه غذا بخورد.
«نامه‌ای عاشقانه از تیمارستان ایالتی»، ریچارد براتیگان
+ نوشته شده در ساعت توسط
|
بسیار انگشت‌شمارند کسانی که آرزوهایشان را به هر قیمت که شده برآورده می‌سازند.