قطره‌هایی به درشتی توت‌فرنگی
همین‌طور می‌بارید. قطره‌های باران به درشتی یک توت‌فرنگی بودند و بی‌وقفه از آسمانی به سیاهی سگم، سَم، فرو می‌ریختند.
«نامه‌ای عاشقانه از تیمارستان ایالتی»، ریچارد براتیگان
+ نوشته شده در ساعت توسط
|
خنده های صورتی
روزنوشت‌های یک «با»ی خوشحال که دم بافته‌‌اش را دوست دارد
بسیار انگشت‌شمارند کسانی که آرزوهایشان را به هر قیمت که شده برآورده می‌سازند.havijebanafsh@gmail.com
telegram: @havijebanafsh
twitter: @havijebanafsh
نوشته‌های پیشین
- تیر ۱۴۰۳
- آبان ۱۴۰۲
- شهریور ۱۴۰۲
- مرداد ۱۴۰۲
- دی ۱۴۰۱
- آبان ۱۴۰۱
- تیر ۱۴۰۱
- خرداد ۱۴۰۱
- اردیبهشت ۱۴۰۱
- فروردین ۱۴۰۱
- اسفند ۱۴۰۰
- بهمن ۱۴۰۰
- دی ۱۴۰۰
- آذر ۱۴۰۰
- آبان ۱۴۰۰
- مهر ۱۴۰۰
- شهریور ۱۴۰۰
- مرداد ۱۴۰۰
- تیر ۱۴۰۰
- خرداد ۱۴۰۰
- اردیبهشت ۱۴۰۰
- فروردین ۱۴۰۰
- اسفند ۱۳۹۹
- بهمن ۱۳۹۹
- دی ۱۳۹۹
- آذر ۱۳۹۹
- آبان ۱۳۹۹
- مهر ۱۳۹۹
- شهریور ۱۳۹۹
- مرداد ۱۳۹۹
- تیر ۱۳۹۹
- خرداد ۱۳۹۹
- اردیبهشت ۱۳۹۹
- فروردین ۱۳۹۹
- اسفند ۱۳۹۸
- بهمن ۱۳۹۸
- آرشيو