پشت جلد کتاب: شاعر امروزه شکاک و حتا بیش از هر چیز به خود بدگمان است. انگار از شعر بودن خجالت می‌کشد و با بی‌میلی آن را بیان می‌کند. هر چند که در زمانه‌ی پرهیاهوی ما اعتراف کردن به نواقص خویش بسیار آسان‌تر است تا گفتن از خصایل نیک. زیرا که نیکی‌ها پنهان‌اند و خود انسان هم چندان باورشان ندارد.

شاعر وقتی در صحبت‌های روزمره با مردم مجبور است شغلش را بگوید، معمولا یک خیلی کلی می‌گوید و از عباراتی مثل دست‌به‌قلم استفاده می‌کند یا کارهای دیگرش را بیشتر جلوه می‌دهد.