وقتی می‌خندد، مشعلی دارم انگار
روشن برای خودِ خودم...
تمام گوشه‌های تاریکم را روشن می‌کند،
هیچ نمی‌فهمم چطور همه‌ی آدم‌ها
عاشق نیستند.


«وزن آب»، سارا کروسان، نشر هوپا